تنگ زندان
vicino a Kolkoleh, Chaharmahal and Bakhtiari (Iran)
Visualizzato 22 volte, scaricato 2 volte
Foto del percorso



Descrizione dell'itinerario
1.3.1404الی 2.3.1404
دست به سنگ زیاد داره و من گوشیم اثر انگشتم را چون پوستم زبر شده نمی خونه پس ترجیحا دستکش تابستانه ببرین.
پرتگاه زیاد داره اگه ترس از ارتفاع دارین به هیچ وجه نرین.
زردلیمه همه چادر زده و کمپ می کردند اما اینجا به جز تعداد محدود که در چشمه گردو و پشت سنگ بزرگ کمپ کرده بودند اثری از کمپ نبود.
طناب انفرادی و هدلامپ حتما داشته باشین.
آسمون خوشکلی داشت پر از ستاره مث این بود که آسمون را چراغونی کرده باشند.در ضمن ماهواره های استارلینک هم می رفتند و می اومدند.
از محل پیمایش تا آبشار هیچ گونه مغازه یا مردم عشایر یا بومی ها نبودند پس تمام مایحتاج را ببرین اما در زردلیمه در مسیر پیاده روی و در محل آبشار عشایر بودند.
هیچ گونه حیوان حمل بار یا قاطر و ... در مسیر مشاهده نشده.
گوشی فقط قسمت هایی که شهر آلونی از آنجا پیداست آنتن می دهد یعنی حدود 10%از محل پارکینگ به بعد آنتن دارید.
ترجیحا جوری برین که در روشنی روز پیمایش رفت و برگشت را طی کنید چون پرتگاه ها و ریزش های خطرناکی داره خصوصا در طاقچه های اول کار،بعد سنگ بزرگ ،بعد تنوره به سمت پایین چشمه ،مسیریابی کلی مسیر و....
در مسیر گیاهان دارویی زیادی بود ولی اسم هاشون را بلد نیستم.(ریواس ،مریم گلی و ....)
قسمتی از مسیر در برگشت از آبشار را علامت بن بست زدم و اونجا بی راهه بود مواظب باشین که شما نرین.
شعارتون توی پرتگاه ها این باشه
«رو به صخره،پشت به دره»
و سفت سنگ را بگیرید به قول مربی همیشه سه نقطه از بدن تون به کوه متصل باشه.
مربی تاکید داشت که در دست به سنگ به هیچ عنوان انگشتر در دست نداشته باشین.
تیم ما با حدود دو نفر آدم ناشی که از ارتفاع می هراسیدند و بدنشون خالی کرده بود 16ساعت در رفت و برگشت پارکینگ تا پارکینگ بودیم.
برنامه پیمایش سنگین داشت ولی خیلی کیف داد.
قسمتی از مسیر که ترک زدم خاکی ماشین رو و الباقی پیمایش پیاده هستش.
دست به سنگ زیاد داره و من گوشیم اثر انگشتم را چون پوستم زبر شده نمی خونه پس ترجیحا دستکش تابستانه ببرین.
پرتگاه زیاد داره اگه ترس از ارتفاع دارین به هیچ وجه نرین.
زردلیمه همه چادر زده و کمپ می کردند اما اینجا به جز تعداد محدود که در چشمه گردو و پشت سنگ بزرگ کمپ کرده بودند اثری از کمپ نبود.
طناب انفرادی و هدلامپ حتما داشته باشین.
آسمون خوشکلی داشت پر از ستاره مث این بود که آسمون را چراغونی کرده باشند.در ضمن ماهواره های استارلینک هم می رفتند و می اومدند.
از محل پیمایش تا آبشار هیچ گونه مغازه یا مردم عشایر یا بومی ها نبودند پس تمام مایحتاج را ببرین اما در زردلیمه در مسیر پیاده روی و در محل آبشار عشایر بودند.
هیچ گونه حیوان حمل بار یا قاطر و ... در مسیر مشاهده نشده.
گوشی فقط قسمت هایی که شهر آلونی از آنجا پیداست آنتن می دهد یعنی حدود 10%از محل پارکینگ به بعد آنتن دارید.
ترجیحا جوری برین که در روشنی روز پیمایش رفت و برگشت را طی کنید چون پرتگاه ها و ریزش های خطرناکی داره خصوصا در طاقچه های اول کار،بعد سنگ بزرگ ،بعد تنوره به سمت پایین چشمه ،مسیریابی کلی مسیر و....
در مسیر گیاهان دارویی زیادی بود ولی اسم هاشون را بلد نیستم.(ریواس ،مریم گلی و ....)
قسمتی از مسیر در برگشت از آبشار را علامت بن بست زدم و اونجا بی راهه بود مواظب باشین که شما نرین.
شعارتون توی پرتگاه ها این باشه
«رو به صخره،پشت به دره»
و سفت سنگ را بگیرید به قول مربی همیشه سه نقطه از بدن تون به کوه متصل باشه.
مربی تاکید داشت که در دست به سنگ به هیچ عنوان انگشتر در دست نداشته باشین.
تیم ما با حدود دو نفر آدم ناشی که از ارتفاع می هراسیدند و بدنشون خالی کرده بود 16ساعت در رفت و برگشت پارکینگ تا پارکینگ بودیم.
برنامه پیمایش سنگین داشت ولی خیلی کیف داد.
قسمتی از مسیر که ترک زدم خاکی ماشین رو و الباقی پیمایش پیاده هستش.
Waypoint
Puoi aggiungere un commento o una recensione a questo percorso
Commenti (0)