پیمایش روستای کولیج تا روستای دیوزناو

اورامانات زیبا
بهشت روی زمین
مورخه ۱۶ فروردین ماه ۱۴۰۳ در یک صبح بهاری و دل انگیز به همراه همنوردان عزیز ساعت ۵ صبح از کرمانشاه به سمت کامیاران و سپس جاده مریوان حرکت کردیم تا مقصد و ابتدای پیمایش ما حدود دو ساعت طول کشید
پس از پارک ماشین در روستای زیبا و دیدنی کولیج ( کولیژ ) با مردمی بسیار خونگرم و مهمان نواز قدم در دره ای فوق العاده چشم نواز و متحیر کننده از هزاران رنگ بهاری گذاشتیم که انصافا هر قدم آن رو میشه ساعت ها بهش خیره شد و از زیبایی بی انتهای آن لذت برد
مسیر کاملا خلوت و بکر بود تک و توک خانه هایی با سنگ و معماری خاص این منطقه آرامش عجیبی به ما که در زندگی شهری و پر از شلوغی هستیم میداد
پیمایش به آرامی و وجد خاصی صورت گرفت ، هر چند قدم هر کدام‌از بچه ها می ایستادند و شروع به فیلم برداری و عکسبرداری از این نعمت خدادادی میکردند
پس از حدود دو ساعت پیمایش برای صرف صبحانه و استراحتی کوتاه بساط را پهن نموده و خیره به این همه عظمت چند لقمه ای خوردیم و دوباره رهسپار مسیر شدیم
هوا به شدت بهاری و خنک بود و مسیر پر از فراز و نشیب و رودخانه ودرختان سرسبز بلوط ، ارغوان ، انار و ... بود مخمل سبز بهاری تمام کوهستان رو پوشانیده بود و صدای رودخانه پرخروش سیروان و چشمه سار های آن دل هر بیننده ای رو عاشق و شیفته خودش میکرد
۳ ساعت دیگه به مسیر ادامه دادیم و به روستای دیوزناو با معماری ای که دستخوش معماری زندگی شهری شده بود رسیدیم
مجموعه های استخر پرورش ماهی ، رستوران ، اقامتگاه بومگردی با ماهی قزل آلای کبابی ، و مغازه هایی برای خرید بازدیدکنندگان در این روستا دایر هست
یکی دیگه از زیبایی های این منطقه زمین چمن فوتبالی هست که در کنار رودخانه سیروان بسیار دیدنی هست و تعداد زیادی گردشگر رو در این فصل به سمت این مناطق برای بازدید از این زمین فوتبال میکشونه
برای صرف ناهار در کنار سیروان و زیر سایه درختان آن اطراق کردیم و دو ساعتی خستگی راه رو از تن به در کردیم ، پس جمع کردن وسایل با اینکه از این همه زیبایی نمی شد دل کند اما به سمت روستای دیوزناو برگشتیم
به دلیل خستگی و طولانی بودن مسیر بازگشت از اهالی مهربان درخواست کردیم که خودرویی رو در اختیار ما قرار بدن که ما رو به مبدا روستای کولیج برساند
برنامه ما ساعت ۵ بعدازظهر تمام شد
بهترین فصل برای این پیمایش فصل بهار و تا اواسط اردیبهشت هست بعد از ان هوا رو به گرما میره و پیمایش کمی اذیت کننده میشه
( هوای طبیعت این میراث کم یاب و به جا مانده از نیاکان رو داشته باشیم
متاسفانه هجوم گردشگران بی مسئولیت به این مناطق و رها کردن زباله های خود در جای جای این مناطق باعث انباشت زباله و چهره ناپسند آن شده
زمین و طبیعت خانه همه ماست لطفا و خواهشا هر کسی که قدم میگذاره در این مناطق همانند خانه خودش با آزن رفتار کنه و بجز رد پا و حال خوب چیزی رو از خودش به جای نگذاره )