Baasrode

Sint-Alexiusbegijnhof

Het Sint-Alexiusbegijnhof in Dendermonde telt 61 huizen die rond een trapeziumvormig binnenplein zijn opgetrokken. Het bestaat op deze plaats sinds 1288. De oorspronkelijke kapel werd in 1914 verwoest en vervangen door een die minder eenvoudig is. De geuzen staken het begijnhof in 1579 in brand; de meeste van de huidige huizen dateren uit het begin van de 17e eeuw. Elk jaar worden hier eind augustus de Begijnhoffeesten gehouden. Oorspronkelijk werden deze feesten georganiseerd om geld in te zamelen voor de restauratie van het begijnhof.

Auteur: Dromos
Meer informatie

Grote Markt

Op de Grote Markt is elke tien jaar de groter Ros Beiaard Ommegang (2010,2020,2030,...). Dan komt het Ros Beiaard weer van stal. En dat gebeurt dus maar om de 10 jaar. Wist je dat de 4 "heemskinderen" die op het paard zitten vanzelfsprekend kinderen van Dendermonde moeten zijn. Maar daar bovenop moeten het 4 opeenvolgend geboren broers zijn, zonder daartussen een zus. De folkore rond deze gebeurtenis is erkend door UNESCO en staat op de Worldheritage List.

Auteur: Dromos
Meer informatie

Denderhof

Rustig familiehotel gelegen midden in het groen. Prachtige tuin met minigolf, verwarmd zwembad en tennis. In de onmiddellijke nabijheid van verschillende wandel- en fietsroutes (mogelijkheid tot het huren van een fiets). Prima uitvalbasis voor motorrijders. Motoren en fietsen worden steeds in onze afgesloten garage gestald.

Auteur: tovpubliek
Meer informatie

Veer Baasrode-Moerzeke

Het veer van Baasrode staat vermeld in een document van 1296. Het was een belangrijke verbinding naar de scheepswerven en het station van Baasrode. In het voorjaar was er druk handelsverkeer met de vroege aardappelen die gekweekt werden in de broeken van Moerzeke. De percelen met akkerbouw zijn op grote schaal bebouwd met serres. Met de drukknop kan je de veerman oproepen. Contactgegevens: -Veer Baasrode-Moerzeke -9200 Baasrode -Sint Ursmarusstraat 137 -Tel: 052 33 60 49

Auteur: Routen
Meer informatie

St.-Gertrudiskerk van Vlassenbroek

Het vredige kunstenaarsdorpje Vlassenbroek ligt langs de Scheldemeander. De nabijheid van de vestingstad Dendermonde en de genadeloze Schelde zorgde ervoor dat het dorpje het evenwel hard te verduren kreeg. De parel van Vlassenbroek is ongetwijfeld het gotische kruiskerkje gewijd aan de heilige Gertrudis van Nijvel 'Patronesse tegen korsten, alsmede tegen den harworp vooral by klyne kinderen en voor het verdryven van ratten en muyzen'. De kerk gaat in de kern terug tot een 11de-12de-eeuwse kapel waarvan het romaanse koor in breuksteen nog een restant is. De kruisbeuken dateren uit de 14de-15de eeuw. De kerk werd zwaar beschadigd tijdens de Beeldenstorm. Oorlogen, plunderingen en overstromingen zorgden ervoor dat de kerk pas in 1640 volledig hersteld was. Vlassenbroek 9200 Baasrode (Dendermonde) Te bezoeken Juli en augustus: zon.: 14u-18u. ( elke zondagvoormiddag is er misviering). Ook geopend op 15 augustus.

Auteur: Stichting Open Kerken
Meer informatie

O.L.V.-Kerk van Dendermonde

In de 11de eeuw werd er een romaanse kerk gebouwd in opdracht van, Ringoot II, de heer van Dendermonde. De welvarende 13de eeuw zorgde voor een grote bevolkingstoename. De oude kerk werd vanaf de 14de eeuw uitgebreid en omgevormd tot een heiligdom in scheldegotiek (7) met de vorm van een Latijns kruis. De 15de eeuw stond in het teken van verschillende verbouwing- en uitbreidingcampagnes. Het is in deze periode, namelijk in 1468, dat de kerk het hoog bezoek mocht ontvangen van Margaretha van York, de derde vrouw van de Bourgondische hertog Karel de Stoute. De gotische kerk bewaart enkele waardevolle kunstschatten zoals schilderijen van o.a. Antoon van Dijck en Gaspard de Craeyer. Onze Lieve Vrouwkerkplein 9200 Dendermonde Open Kerk: 1 april-30 sept.: zat, zon- en feestdagen: 14u-16u45. Juli en aug.: din.-zon.: 14u-16u45. Gids aanwezig. Scheldegotiek (7) Dit is een vroeggotische bouwstijl die ontstond op het einde van de 12de eeuw in Doornik. Kenmerkend is de combinatie van romaanse elementen, zoals een toren op de kruising van de kerk, en gotische elementen, spitsbogen en verticaliteit evenals het gebruik van Doornikse (blauwe) kalksteen. De architectuurstijl verspreidde zich vanuit Doornik, waar de steen ontgonnen werd, langs de Schelde.

Auteur: Stichting Open Kerken
Meer informatie

Kerk Sint-Jozef Kastel

Het gehucht Kastel wordt langs drie zijden omsloten door de Schelde. Aanvankelijk was het een moerasland met enkele hoogtes zoals de Ganzenberg en Stuyfbergen dat dagelijks overspoeld werd door de getijden. In de 13de eeuw werd door de heer van Moerzeke beroep gedaan op de abdij van Hemiksem, één van de rijkste abdijen van West-Europa, om Kastel in te polderen (4). In ruil voor hun werk kregen zij het dorp 'Ghastella' of Kastel cadeau. Sommige binnendijken of verhoogde wandelpaden zouden nog steeds uit deze periode stammen. Kastel werd pas omstreeks 1875 een afzonderlijke parochie met de bouw van de Sint-Jozefkerk tussen 1875-1877. Het is een neogotische (6) basilicale kruiskerk naar ontwerp van de Gentse architect G. Hoste. Ganzenberg 6 9220 Kastel Te bezoeken: Dagelijks: 09u-18u. Inpoldering (4) Bij de inpoldering van een gebied, gelegen aan een rivier of aan de kust, wordt een strook land die normaal door de getijden periodiek overstroomt, doorgelegd door de aanleg van dijken, grachten en sluizen. Soms bouwde men molens die het overtollige water uit het gebied wegpompten. Het grote nadeel van de aanleg van dijken is dat de rivier een groter verval krijgt met mogelijke dijkbreuken als gevolg. De grote abdijen waren in de middeleeuwen zeer vaak betrokken bij de aanleg van de eerste dijken omwille van hun kapitaal en organisatievermogen. Neogotiek (6) Uitermate populaire bouwstijl voor kerken in de 19de en de 20ste eeuw. Het is geïnspireerd op de middeleeuwse gotiek die gekenmerkt wordt door verticale lijnen en spitsbogen en werd gezien als de ware christelijke stijl. Het bouwwerk is opgevat als een totaal kunstwerk waarbij architectuur, interieur en meubilair één geheel vormen. De oriëntering van de kerk evenals vele decoratieve elementen zijn doorspekt van oude symboliek. Heel wat neogotische kerken waren binnenin kleurrijk beschilderd. Jammer genoeg zijn deze bonte interieurs vandaag veelal bedekt door een witte pleisterlaag.

Auteur: Stichting Open Kerken
Meer informatie

Heilige Jozefkapel

Wegkapel ingeplant op een omhaagd perceel aan de straatkant ongeveer halfweg tussen Moerzeke centrum en de kern van het gehucht Kastel. Lindeboom achter de kapel op het omliggende veld. Kapel gebouwd in 1866 door de Henri Hornikx, een ingeweken schapenboer afkomstig uit Stramproy in Nederlands Limburg, met steun van de gravinnen de Nieulant op grond afgestaan door de familie Nobbels-Peelman uit Sint-Niklaas. Op vier arduinen vloertegels ingemetst in de hoeken van het betegelde pad rondom de kapel zijn de namen van de schenkers vermeld: "H. Hornikx/ 1866","de gravinnen de Nieulant/ 1866", "L. Nobbels/ Pel. Peelman/1866", "D.E.W. Heer/ pastoor De Bock/1866". In maart 1866 werd de kapel ingehuldigd. De kapel werd gerestaureerd omstreeks 1977 en in 1996 door de confrérie St.-Jozef. De bakstenen kapel op een vierkante plattegrond met afgeschuinde hoeken wordt afgedekt door een sterk overkragend achtzijdig tentdak met leien rustend op acht pijlers, ter hoogte van de vier zijden van de kapel voorzien van een driehoekig fronton, en bekroond door een gesmeed ijzeren kruis. De pijlers onder de dakoverstek zijn veelhoekig op een sokkel en met een rond lijstkapiteel. Het fronton van de voorgevel is voorzien van een banderol met opschrift "St. Joseph". Kapel gemetseld in rode baksteen met accenten van gesinterde baksteen voor de omlijstingen van de spitsboogvormige muuropeningen, de plint, de hoekkettingen en de aflijnende muizentandfries. Rechthoekige deur met opengewerkt bovenpaneel met getorste balusters en een spitsboogvormig bovenlicht. De vensteropeningen in de zijgevels zijn eveneens spitsboogvormig. Witgeschilderd altaar met polychroom beeld van H. Jozef met Kind Jezus op getrapte beeldenconsole.

Auteur: Stichting Open Kerken
Meer informatie

Onze-Lieve-Vrouw ter Nood Kapel Kastel

Onze-Lieve-Vrouw ter Noodkapel, gelegen op een driehoekig, beboomd perk in het brede begin van de straat, een afgesneden vroegere bocht van de steenweg van Moerzeke naar Kastel aan een driesprong, nu nabij de hoeken met De Pannestraat en Vrijboomstraat. Wegkapel teruggaand op een minstens van in de tweede helft van de 18de eeuw bestaande kapel aan de westrand van de bebouwde kern van het gehucht Kastel. Aangeduid op de "Carte figurative van het Gehugte van Castel, prochie van Moessche ..." (1771-1772) en in het Landboek van Moerzeke (1772-1782). Gerestaureerd in 1941, cf. arduinen herdenkingssteen in het voetpad voor de kapel met opschrift: "Ten jare 1941/ werd deze kapel hersteld/ dank zij de milde gift/ van den heer/ Gerard Hollaert". Bakstenen wegkapel op rechthoekig grondplan met driezijdige sluiting onder een zadeldak (afgeronde leien). Wit en beige geschilderde, gecementeerde gevels op plint met imitatievoegen. Voorpuntgevel met rondboogvormige toegang tot portiek afgesloten door decoratief ijzeren hekwerk en voorzien van bovenlicht met waaier. Omlijstende hoekpilasters op neuten onder omlopende kroonlijst. Geveltop onder geknikte dakoverstek met topkruis. Driehoekig omlijst timpaan met blauw geschilderd opschrift "O.L.V. Ter Nood/ Mater Dolorosa ora pronobis". De bidruimte is afgesloten door een rechthoekige deur met getralied deurlicht. Zijgevels en achterzijde met platte banden ter omlijsting van licht afgetekende panelen met uitgespaarde hoeken. Aan weerszijden twee ovale oculi kruisvormig getraceerd en voorzien van gestructureerd glas. Bepleisterd en witgeschilderd interieur. Beschilderde houten altaartafel, met omkranst Mariamonogram. Tegen de achterwand, voor een gebogen en omlijste nis met kroonlijst, een polychroom Piëtabeeld op sokkel. Voorts nog verschillende Onze-Lieve-Vrouwebeeldjes op het altaar. IJzeren kaarsenhouder.

Auteur: Stichting Open Kerken
Meer informatie

Kasteel van Moerzeke, heden vormingscentrum Broeders van Liefde

Kasteel van Moerzeke of kasteel Nieulant, later retraitehuis O.-L.-Vrouw Middelares en nu vormingscentrum broeders van Liefde. Kasteeldomein in de onmiddellijke nabijheid gelegen van het dorpsplein van Moerzeke met oude parochiekerk en niet ver verwijderd van de Schelde. Het kasteel ontleent zijn naam aan de familie de Nieulant die van begin 19de eeuw tot in de 20ste eeuw eigenaar was van het kasteel. Teruggaand op de site met walgrachten van een feodaal hof, zijnde het verblijf van de lokale heer van de heerlijkheid Moerzeke. Over de aanvankelijke burchtheren van Moerzeke en hun verblijfplaats is heel weinig bekend. In de 13de eeuw wordt de eerste bezitter van de heerlijkheid al aangetroffen die de titel heer van Moerzeke draagt, namelijk een ridder van Grimbergen-Assche die een dame van het adellijke geslacht de Murceka huwde. In de 14de eeuw bezat Gerard van Grimbergen een woonplaats te Moerzeke die als kasteel werd omschreven. Het geslacht van Grimbergen werd door de van Maldegem opgevolgd waarvan de laatste tot 1484 heer van Moerzeke was. Er zijn aanwijzingen dat een aantal van de van Maldegem ook te Moerzeke verblijf hielden. In 1488 tijdens de onlusten onder Maximiliaan van Oostenrijk zou ook het kasteel van Moerzeke niet aan de toenmalige vernielingen ontsnapt zijn en bleef daarna lange tijd verlaten. Melding van een kasteel met walgrachten niet ver van de Schelde gelegen. Op de kaart van Moerzeke van 1571 door P. de Buck en F. Horenbault is in de omgeving van het huidige kasteeldomein slechts een bescheiden gebouw getekend vergezeld van een kleinere constructie zonder waterpartijen. In een akte van 1608 is er nochtans sprake van: "Het audt casteel mette edificien daerop staende, metten bogaerden ende cyngelen daermede gaende, commende aenAubrouck ende Aubrouckstraete te Moesicke". Volgens Lindanus (1612) waren de gebouwen toen nog in ruïne. Volgens A. Sanderus liet Karel van der Borch, heer van Moerzeke (1625-1648), op het puin van het verwoeste kasteel van de heren van Moerzeke een nieuw kasteel oprichten. Van dit kasteel zijn afbeeldingen bewaard in gravures voor en in A. Sanderus' Flandria Illustrata. Volgens een 17de-eeuwse kaart van Moerzeke stemt de ligging van het toenmalige omgrachte kasteel aan de Aubroeckstraat overeen met de locatie van het huidige kasteeldomein. Op 16 juli 1755 werd jonkheer Emmanuel Augustijn Van den Meersche (°1714-†1791), heer van Berlare en Bareldonk, eigenaar van de heerlijkheid Moerzeke en meteen ook van het heerlijke kasteel. In 1757 omschreven als " een groot casteel met de schuere ende stallingen remiesen poorten duyven keette ende ....alsoock de hovinghen ende boomgaerden singels wallen dreven..." De weergave van de kasteelsite in het landboek van Moerzeke van 1772-1782 toont een enigszins ten overstaan van de 17de-eeuwse toestand gewijzigde aanleg van gebouwen en grachtenpatroon. Het betreft dan een kasteel "entre cour et jardin"met bijgebouwen en tuinen gelegen binnen een ruime rechthoekige omgrachting. De voorhof vertoonde bijgebouwen ten noorden aan de zijde van de toegangsbrug en ten oosten naast de boomgaard, en een toegangsdreef die schuin vanaf de inkom naar de dorpsplaats loopt. De Ferrariskaart (1771-1778) geeft een gelijkaardige kasteelsite weer met deels formeel aangelegde tuin achter de kasteelgebouwen. In 1796 erft Karel-Francois, graaf de Lichtervelde het kasteel. Door het huwelijk van zijn dochter met burggraaf Karel de Nieulant komt het in bezit van de familie de Nieulant. Volgens het kadastrale plan van 1828 was de aanleg van de voorhof intussen gewijzigd: ter hoogte van de ingang vertoont de omgrachting sindsdien een uitstulping; de toenmalige aanleg in U-vorm bestaande uit twee parallelle rechthoekige dienstgebouwen en daarachter het eigenlijke kasteel met een kleine uitbouw aan de voorzijde is binnen het huidige gebouwenbestand herkenbaar bewaard gebleven. Vermoedelijk zijn ook aan het residentiele gebouw van het kasteel herhaaldelijk wijzigingen aangebracht in de loop van de 19de eeuw. Vanaf 1907 bewoond door een neef van de familie de Nieulant, baron Gontran de Crombrugghe de Looringhe - de Neve de Rode, terwijl de familie de Nieulant nog eigenaar bleef. Volgens kadastergegevens van 1907 en 1910 en oude prentkaarten veranderde het residentiële gebouw in die tijd enigszins van vorm door kleine aanbouwen (achteraan en links opzij). Bij de openbare verkoop van het domein in 1935 werd het kasteeldomein eigendom van de zusters van St.-Vincentius a Paulo met klooster te Wichelen en Moerzeke, dit onder impuls van het priester Poppe Comité, met het doel om er een retraitehuis en rustoord in onder te brengen. De vervallen toestand en nieuwe bestemming gaven aanleiding tot grondige aanpassings- en uitbreidingswerken aan het gebouwenbestand naar bouwplannen opgemaakt door architect F. Van Severen (Dendermonde). In 1936 werd de voormalige oranjerie aan de westkant van de voorhof omgevormd tot retraitehuis, ingezegend op 03.07.1936. De pendant vleugel aan de oostzijde van de voorhof, de vroegere hovenierswoning met bakkerij, wasplaats, stallen, bergplaatsen en aanpalende serre onderging eerst een aantal inwendige veranderingen voor een nieuwe functie als kamphuis voor meisjes (1942) en latere wasserij (1945). In 1950 werd deze vleugel ingrijpend verbouwd als uitbreiding van het retraitehuis. Deze vleugel kreeg toen aan de voorkant een uitzicht overeenstemmend met de eerder aangepaste westelijke dienstvleugel en werd later ook aan de achterzijde vergroot. Aan het kasteel werd in 1937 tegen de oostelijke zijgevel een nieuwe kloosterkapel aangebouwd ( ingewijd op 08.06.1938). Voorts kreeg het kasteel daarna volgens plannen van 1938, ook van architect F. Van Severen, aan de achterzijde diverse nieuwe aanbouwen met dienstruimten voor het zusterverblijf. Aan het interieur van het kasteel werden nog herhaaldelijk wijzigingen aangebracht. In 1954 werd het noordelijk deel van het kasteeldomein buiten de omgrachting en met inbegrip van de oprijlaan, verkocht aan het priester Poppe Comité om er een grafkapel voor priester E. Poppe op te richten (zie Kasteellaan nr. 3). Sinds 2001 is het kasteeldomein bezit van de "De Broeders van Liefde vzw" en huisvest een scholasticaat, een vormings- en bezinningscentrum. Het kasteeldomein bewaart duidelijk een aantal elementen teruggaand op de kasteelsite uit de tweede helft van de 18de eeuw waaronder: de ruime rechthoekige omgrachting (met westzijde aan de straatkant) waarbinnen de gebouwen en een deel van het kasteelpark gelegen zijn, met toegangsbrug over de noordelijke walgracht, vanwaar de oprijlaan schuin naar de straat loopt. De inkom aan de straat is afgesloten door een ijzeren toegangshek aan hoge vierkante bakstenen hekpijlers, volgens oude prentkaart voorheen afgewerkt met een bepleistering, en afgedekt met opvallende gestileerde siervaasbekroning. Over de noordelijke walgracht gelegen toegang via bakstenen toegangsbrug met dito leuning en voorzien van een vlak gekasseid wegdek. Het huidige kasteel bezit een complexe plattegrond en een hybridisch voorkomen vooral door de uitbreidingen die in 1937-38 werden uitgevoerd. Alle gevels zijn wit of beige geschilderd op een grijze plint en de bedaking is bedekt met leien. Het oude, L-vormige volume van twee en een halve bouwlaag, bekend uit prentkaarten van het begin van de 20ste eeuw, is wel nog duidelijk herkenbaar. Het omvat een hoofdbestanddeel met voorgevel van vier traveeën afgedekt door een schilddak en rechts een vooruitspringende dwarsvleugel van zes traveeën lang onder een lager haaks schilddak. In kern klimt het omschreven volume, volgens beperkte bouwsporen binnenin, wellicht nog op tot de tweede helft van de 18de eeuw: daarvan getuigen de gedrukte gewelfde kelder onder de dwarsvleugel en voorts op de begane grond en de eerste bovenverdieping de aanwezigheid van moerbalken en kooflijsten in de bepleisterde zolderingen. De lagere tweede bovenverdieping is later toegevoegd, waarschijnlijk nog in de 19de-eeuw. De vlak bepleisterde lijstgevels van het kasteel bewaren overwegend rechthoekige muuropeningen voorheen met luiken; drie rondbogige vensters in de voorgevel waarvan de middelste teruggaat op de vroegere toegangsdeur. De uitbouw in de oksel met huidige toegang is toegevoegd door de zusters. De grote inkomhal bezit nog een veelkleurige neogotische keramische tegelvloer (in rood, geel, zwart en wit) en tegen de consoles van de moerbalken voorstellingen in reliëf van middeleeuws aandoende personages. De kapel werd als een lage pendant van de oude dwarsvleugel aangebouwd. De koorgevel aan de voorkant van het kasteel is compositorisch verwant aan het middenrisaliet van de dienstgebouwen op de voorhof. De topgevel vormt een driehoekig fronton op vier pilasters. Centraal voorzien van een omlijste rondboognis met beeld van O.-L.-Vrouw met Kind door beeldhouwer Sinia (Gent). Eronder de 1937 gedateerde stichtingssteen en opdracht aan Maria Middelares in een Latijns opschrift. De eclectisch getinte kapel is voorts sober opgevat met neoromaanse reminiscenties in de toegepaste rondbogen. Volgens archieffoto's en oude prentkaarten bezaten beide tegenover elkaar ingeplante voormalige dienstgebouwen (oranjerie en boerderij) aan de voorhofzijde een overeenkomstige voorgevel met monumentale allure en symmetrische opstand. Vrij grote rechthoekige gebouwen van negen traveeën lang die mogelijk beide nog opklommen tot de tweede helft van de 18de eeuw, met een middenrisaliet van drie traveeën geleed door pilasters en bekroond door een breed driehoekig fronton. Beide vleugels behielden na de verbouwingen tot retraitehuis (respectievelijk in 1936 en 1950) min of meer hun aanvankelijk volume en risaliet echter met weglating van de hoge rondboogvensters van de oranjerie en de poorten van de remise. Een aantal oorspronkelijke rechthoekige muuropeningen op de benedenverdieping in omlijstingen met oren bleven behouden. Toegevoegde kleine rechthoekige vensteropeningen waaronder een register van bovenvensters. De zuidelijke zijgevel van de oranjerie was voorheen een trapgevel geopend door een hoog rondboogvenster, werd gewijzigd tot puntgevel met een aanbouw. Huidige gevels van rood gekleurde baksteenbouw met gewitte banden en pilasters; schilddaken met zwarte pannen. In de noordelijke zijgevel van de oranjerie zit een wapensteen gedateerd 1881; het zou een herinneringssteen zijn aan feestelijkheden voor de terugkeer van kinderen de Nieulant na een huwelijksreis. Binnen de omgrachting gelegen landschapspark met ruime gazons, een vijver en klein open zeshoekig prieeltje in decoratief ijzerwerk.

Auteur: Stichting Open Kerken
Meer informatie

Begijnhof van Dendermonde

Het Sint-Alexiusbegijnhof is een pleinbegijnhof dat dateert van 1288. De 61 woningen, gegroepeerd rond een grasplein met een kerkje, vormen een oase van rust in het hart van de stad. Net als het Belfort werd ook het begijnhof in 1999 door UNESCO geklasseerd als Werelderfgoed. Begijnhofmuseum Om de herinnering aan de begijnen levendig te houden werd een kleine woning (nr. 11 - H. Bonifacius) ingericht als begijnenwoning. In 1975 is het laatste begijntje, Grootjuffrouw Ernestine De Bruyne, gestorven. Haar voormalige woning (nr. 25 - H. Begga) werd ingericht als het tweede luik van het begijnhofmuseum. Volkskundemuseum Het begijnhof herbergt ook een Museum voor Volkskunde. Verspreid over drie verdiepingen en talrijke kamers, maken we hier kennis met het huishoudelijke, het arbeids- en het ontspanningsleven van vorige generaties.

Auteur: Stichting Open Kerken
Meer informatie

Sint-Pieters- en Paulusabdij

De abdij der benedictijnen - toegewijd aan de HH. Petrus en Paulus - werd gesticht in 1837 door D. Veremundus D'Haens, Dendermondenaar, en één der laatste overlevende monniken van de aloude abdij Affligem in Brabant. Hij vestigde zich met zijn eerste novice in het voormalig klooster der Kapucijnen (1595-1797), door hem aangekocht van het armbestuur. In 1857 werd de Dendermondse abdij verenigd met de benedictijner Congregatie van Subiaco of van de oudere onderhouding waarvan zij thans, samen met de abdijen van Affligem en Steenbrugge, in België, en de missieabdij van Pieterburg in Noord Transvaal, de Belgische provincie uitmaakt. In het jaar 1886 werd het binnenpand van het klooster in neogotische stijl herbouwd; in 1891 werd een ruime bibliotheek bijgebouwd. Enkele jaren later, in 1900, werd ook de oude Kapucijnenkerk, te klein geworden, afgebroken en vervangen door de huidige kerk, in gotische stijl, naar de plannen van bouwmeester August Van Assche (1901-1902 werd de nieuwe kerk opgetrokken). In 1914 werd de abdij, zoals het grootste gedeelte der stad, door oorlogsbrand verwoest. Al de abdijgebouwen werden in puin gelegd; alleen de bibliotheek, als 'brandvrij' gebouwd, kon aan het vernielend vuur ontsnappen. Het mooie abdijmuseum (drie zalen) werd met al zijn kostbare oudheden vernield. Slechts enkele oude schilderijen en het zilverwerk (St. Bernardusstaf, montrans, kelken, enz.) voortkomende van Oud-Affligem, bleven gespaard. Van de kerk vergingen de torenspitsen en het dak, het sterke gewelf bood echter weerstand, zodat het kerkgebouw gevrijwaard bleef. Een deel van het koorgestoelte geraakte evenwel in de brand, samen met de sacristie. In 1919 werd een aanvang gemaakt met de herstellingswerken aan de kerk en het bouwen van een nieuwe abdij, wijder en grootser, in de Vlaamse Renaissancestijl, naar de plannen van de Gentse bouwmeester Valentin Vaerwijck. De twee eerste vleugels konden in 1924 ingehuldigd worden. De twee overige, samen met het fraai voorgebouw, werden dan later voltooid. De glasramen van de basis werden geschilderd door Camille Ganton, van Gent. Het hoogaltaar, met retabel in albast, het altaar en het beeld van Sint-Benedictus, de predikstoel en het koorgestoelte werden gebeeldhouwd door beeldhouwer Rooms, van Gent. Het koorgestoelte, gedeeltelijk vernield in september 1914, werd in 1930 hersteld. De kruisweg is van Alois De Beule (Zele). De twee mooie altaren, aan de ingang van het koor, met koperen retabel gedreven door Firlefijn (Gent), zijn toegewijd aan het H. Hart van Jezus (H. Sacramentsaltaar) en aan O.-L.-Vrouw van Affligem. In 1939 werd de abdijkerk tot de waardigheid van basiliek verheven. De basilicale kentekens (conopaeum en klokje) prijken aan weerskanten van het hoogaltaar, terwijl een gedenksteen, achteraan in de kerk, aan deze verheffing herinnert. De nieuwe abdijgebouwen, in Vlaamse renaissance-stijl, werden opgetrokken volgens het traditionele plan der Benedictijnenabdijen: vier grote vleugels met de kloosterpand en de conventuele lokalen (bibliotheek, refter, recreatiezaal, enz.) rond een binnenhof. Deze gebouwen, in roosrode baksteen, met versieringen, venster- en deuromlijstingen, gewelfribben, enz. in witte steen, bieden een mooi en kunstvol uitzicht aan, van hoge architecturale waarde. De kunstminnaar zal er menig stemmig hoekje ontdekken.

Auteur: Stichting Open Kerken
Meer informatie

Belfort en Lakenhalle - Dendermonde

De voormalige Lakenhalle is een juweeltje van Vlaamse middeleeuwse bouwkunst dat in het gracieuze kader van de Grote Markt werd opgetrokken. Vooral tijdens de zomermaanden, wanneer het Stadhuis getooid is met de elf heraldische vlaggen en versierd met kleurrijke bloementuilen, vormt het een prachtige aanblik. Het Belfort, dat in 1999 door UNESCO beschermd werd als Werelderfgoed, herbergt sedert de 16e eeuw een beiaard. Deze beiaard, die onlangs gerestaureerd werd, telt 49 klokken met een totaal gewicht van 6.800 kg. Daarmee bezit Dendermonde een zogenaamde volledige beiaard naar de Mechelse standaard. In het Stadhuis kan de bezoeker kennismaken met het prachtige interieur en de talrijke schilderijen van de 'Dendermondse schilderschool'. Met het werk van actuele schilders, beeldhouwers en ceramisten kunnen we kennismaken in het Administratief Centrum en het cultuurcentrum Belgica.

Auteur: Stichting Open Kerken
Meer informatie

Gerechtshof - Dendermonde

Het huidige gerechtsgebouw werd tussen 1923 en 1927 ontworpen en opgetrokken door architect Vaerwijck. Op de voorgevel bemerken we de wapenschilden van de verschillende kantonhoofdplaatsen. Op de vijftig meter hoge toren werd een kiosk gebouwd, rondom versierd met koperen kolommen, met daarop vergulde uilen, symbool der wijsheid. Op de spits troont het Ros Beiaard met de vier Heemskinderen, die aldus teruggekomen zijn op de plaats waar eens de burcht van hun vader, Heer Aymon, stond. Het gerechtshof, gelegen in het hartje van Dendermonde, vormt met zijn streng karakter een monumentale en dominante factor binnen het stadsbeeld. Wanneer men langs verschillende toegangswegen Dendermonde binnenrijdt, prijkt dit monument reeds vanop een afstand torenhoog boven de stad uit. In het gerechtsgebouw zijn geen gegidste rondleidingen mogelijk.

Auteur: Stichting Open Kerken
Meer informatie

Wegkapel

Landelijk gelegen wegkapel, schuin ingeplant tegenover nr. 16. Volgens opschrift gevelsteen gebouwd in 1858 door pastoor P.J. De Saedeleer. In 1972 werden al ontwerpplannen opgemaakt voor het herstel van de kapel. De huidige toestand na de ingrijpende renovatie en gedeeltelijk herbouw in 1994, in opdracht pastoor R. Van Den Berge (zie tweede gevelsteen), wijkt sterker af van de vroegere vormgeving. Volgens archieffoto voorheen eenvoudiger, gewitte baksteenbouw voorzien van gedrukte spitsboogvormige deuropening onder dito nis in stomp puntgeveltje. Rechthoekige wegkapel met driezijdige sluiting onder leien zadeldak, nu tussen aandaken op schouderstukken en met tuitvormig topstuk. Baksteenbouw op hardstenen plint verrijkt met natuursteen onder meer voor omlopende banden en omlijstingen van de rondboogvormige deur en zijvensters. Top van voorgevel met sieranker. Oorspronkelijke gevelsteen (1858) boven de plint rechts van de deur.

Auteur: Stichting Open Kerken
Meer informatie

Sint-Ursmaruskerk Baasrode

De parochiekerk is omgeven door een klein, met klinkers verhard plein met aan de noordzijde parkeerplaatsen en aan de zuidzijde de openbare weg. Dit kerkplein is aan de noordoostelijke zijde begrensd door de Schelde. Kennelijk is de kerk ontstaan in functie van het Scheldeveer en de Scheldevaart. Ten noorden paalde zij aan de loskade bij de Schelde, aan de westkant aan de monding van de Vliet (nu gedempt) die dienst deed als rivierhaven, aan de oostkant lag het veer en ten zuiden de baan Dendermonde - Mechelen. De loskade was altijd eigendom van de kerk. In 1139 werd het grondgebied van Baasrode Sint-Ursmarus voor het eerst genoemd toen de bisschop van Kamerijk de parochie aan de abdij van Affligem schonk. Vanuit de abdij werd waarschijnlijk een monnik naar Baasrode gezonden om er een eerste kerkje te bouwen. Dit kerkje was toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw. Hoe dit kerkje er precies uitzag is niet bekend. Door toename van het aantal gelovigen werd het te klein. Omstreeks 1500 werd op dezelfde plaats, waar de huidige kerk zich bevindt, een nieuwe gotische kerk met een dubbele kruisbeuk en een westtoren gebouwd. Deze kerk werd toegewijd aan de Heilige Ursmarus. De toren had een smalle gotische spits en was omgeven door vier hoektorentjes en in elke zijde waren er twee galmgaten. In de loop der tijden kreeg de parochiekerk het zwaar te verduren. Zo werd het kerkgebouw zwaar beschadigd bij de belegering van Baasrode in 1578 door Waalse troepen. Nadien werd de hele parochie geteisterd door herhaaldelijke branden en oorlogen en kon de kerk bij gebrek aan middelen niet hersteld worden. Pas in 1677, ten tijde van pastoor Jan Poelman, kon de kerk gerestaureerd worden en werd op de toren een nieuwe spits in renaissancistische stijl geplaatst. Na oorlogsperikelen in het midden van de 18de eeuw werd de kerk in 1779 vergroot en heringericht. Al in 1828 werd het bestaande gebouw opnieuw te klein bevonden en na het verzamelen van de nodige fondsen werd de kerk in 1830 uitgebreid door de bouw van een nieuw koor onder impuls van pastoor Gillis Van Oosthuyse (1789-1874). De vernieuwde kerk werd in 1832 heringewijd door de Gentse bisschop Joannes Van de Velde. In 1837 werd de oude begraafplaats rondom de kerk opgeruimd en werd een nieuw kerkhof aangelegd buiten de dorpskern. Omstreeks 1838 werd de kerk op initiatief van pastoor De Mulder (1838-1842) gewit: "eerst werden de muren afgeborsteld en daarna ten minste drie keer gewit, telkens na opdroging". Ook de sacristie, het vertrek onder de toren, het prondelkot en de boord rondom de kerk werden geschilderd. Gezien het gewelf van de kerk in slechte staat verkeerde werd het in 1884 hersteld en werd de kerk opnieuw gewit. Sinds 1887 werden er regelmatig herstelwerken uitgevoerd aan het dak van de westtoren en van het schip. Toch werden de problemen niet helemaal opgelost, want in 1896 werd het gewelf in de kerk in zeer slechte staat bevonden en vielen er zelfs stukken van de bepleistering naar beneden. In 1898 werd een donderscherm op de toren geplaatst en bijkomende werken aan het leien dak waren voorzien. In 1910 groeiden de plannen om een nieuwe parochiekerk op te richten in het "Nieuw Kwartier". De kerkfabriek had namelijk het legaat Smekens ontvangen dat behalve een huis voor de onderpastoor een belangrijke geldsom inhield. Als argumenten haalde men aan dat de huidige kerk te klein was, dat ze op sommige momenten ontoegankelijk was omdat ze langs alle zijden afgesloten was door "de wateren van de Schelde" en bovendien bevond het kerkgebouw zich in zeer slechte toestand, waren de vloeren aan het verzakken en was er nauwelijks nog een vensterraam intact. Architect J. Goethals uit Aalst werd belast met het dossier en in 1912 leverde hij de plannen en het lastenboek voor de opbouw van de nieuwe parochiekerk af, maar het project werd ten gevolge van het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog niet uitgevoerd. Alleen de westtoren, die tijdens de oorlog zwaar getroffen was, werd in 1921 door de huidige toren vervangen. De toren werd gerestaureerd tussen 1970 en 1974. In 2001 werd het exterieur van het hele kerkgebouw gerestaureerd.

Auteur: Stichting Open Kerken
Meer informatie

Dender

De Dender is een rivier in België in het stroomgebied van de Schelde. Zij stroomt door de provincies Henegouwen, Oost-Vlaanderen en Vlaams-Brabant over een lengte van 65 km. De rivier werd voor het eerst vermeld onder de naam Thenra in 896. De etymologie is onzeker.

De Dender ontstaat in Aat door samenvloeiing van de Oostelijke Dender en de Westelijke of Kleine Dender en mondt in Dendermonde op de rechteroever in de Schelde uit.

Auteur: Wikipedia
Meer informatie

Onze Lieve Vrouwekerk Dendermonde

Antoon Van Dyck met het werk ‘Aanbidding der herders/kerstnacht’ , Gaspar de Crayer en David Teniers de Oude. Verder een prachtig gebeeldhouwde predikstoel, een stijlvol marmeren hoofdaltaar, een indrukwekkend Van Peteghem-orgel en enkele uiterst waardevolle muurschilderingen. Het pronkstuk van de kerk is een Romaanse doopvont uit Doornikse steen (11e eeuw).

Auteur: Toerisme Vlaanderen
Meer informatie

Villa

Villa "Ons Genoegen" uit 1934 (zie jaartalopschrift). Vrijstaande woning van twee traveeën en één bouwlaag onder snijdende daken bekleed met kunstleien. Deels bovengrondse kelderverdieping uit blauwe hardsteen. Rode baksteenbouw met toepassing van cementering voor de geveltoppen, erker, banden en vensterposten. Geprofileerde kroonlijsten. Woning getypeerd door in- en uitspringende gevelvlakken en drielichten in de voorgevel. Driezijdige erker in de linker travee, onder een balkon met houten afsluiting en een hoger opgetrokken puntgevel met gestrekte uiteinden die het opschrift "Ons Genoegen" draagt. Toegang in de zijgevel via een portiek met hoekpijler waarin een verdiepte deur. Naastgelegen jaartalfries "1934". Vernieuwd houtwerk.

Auteur: Onroerend erfgoed Vlaanderen
Meer informatie

Textielfabriek

Winkelcentrum en magazijnen " 't Ros Beiaard Centrum" gevestigd in voormalige fabrieksgebouwen. Gelegen langs de Zeelsebaan nabij de Schelde, waar de gekanaliseerde Dender uitmondt. In 1908 werd door de vennootschap "Roos – Geerinckx – De Naeyer" een magazijn opgetrokken (zie kadasterarchief). Dezelfde vennootschap had aan de overkant van de Zeelsebaan reeds een fabriek gebouwd tussen 1892 en 1913, de zogenaamde "oude fabriek", als bijhuis van de uit 1855 daterende fabriek van katoenen dekens van Hippoliet en Isidoor Roos aan de Greffelinck te Dendermonde dat na een fusie onder Hippoliets zoon Emiel Roos met de Aalsterse vennootschap Geerinckx en De Naeyer uitgebreid werd tot 1913.

Auteur: Onroerend erfgoed Vlaanderen
Meer informatie

Kapel Onze-Lieve-Vrouw van Zeven Weeën

Onze-Lieve-Vrouw van Zeven Weeënkapel, gelegen aan de grensstraat met de deelgemeente Appels. Opgericht ter herdenking van Isabella Joanna Henderickx (1844-1874), draagster van stigmata van Christus, uit Appels. Volgens E. Dhanens was de wegkapel gemerkt 1875, wellicht het bouwjaar. Wegkapel ingeplant op een omhaagd en begraasd driehoekig perceel met noordelijk gerichte voorgevel, oorspronkelijk gericht naar de ingang van de verdwenen hoeve van de familie Henderickx op grondgebied Appels. De kapel werd omstreeks de tweede helft van de jaren 1980 door de gebuurte gerestaureerd.

Auteur: Onroerend erfgoed Vlaanderen
Meer informatie

Dorpswoning

Café " 't Ateljeeken". In L-vorm gebouwd alleenstaand dorpshuis ingeplant op straathoek aan de weg naast de Scheldedijk en met de voorgevel gericht naar de tegenoverliggende dorpskerk van Vlassenbroek. Huis al aangegeven op het primitief kadasterplan (1816), na 1865 vergroot haaks volume tegen de achtergevel. Deels gerenoveerd. Naar verluidt ooit opgesplitst in drie woningen. Verankerde en gewitte baksteenbouw op gepikte plint. Enkelhuis van vier traveeën voorzien van rechthoekige muuropeningen onder houten lateien en met recente luiken. Rechthoekige deur onder nieuw afdakje.

Auteur: Onroerend erfgoed Vlaanderen
Meer informatie

Hotel Denderhof

Rustig familiehotel gelegen midden in het groen. Prachtige tuin met minigolf, verwarmd zwembad en tennis. In de onmiddellijke nabijheid van verschillende wandel- en fietsroutes, mogelijkheid tot het huren van een fiets.

Draadloos internet ter beschikking.

lusvormige fietsroutes in de buurt: de Reuzenroute en de Ros Beiaardroute

fietsknooppunt: 81-87 Sch/O

Auteur: tovpubliek
Meer informatie

Scheepvaartmuseum

De geografische geschiedenis van Baasrode (in één tij kon het traject Antwerpen-Baasrode omzeild worden) zorgde ervoor dat dit kleine Scheldedorp reeds in de vroegste Middeleeuwen uitgroeide tot een belangrijk handelscentrum. Een ets van P. Breughel wijst in die richting. Het huidige museum is gevestigd in de authentieke meesterwoning van de vroegere werfeigenaar Van Damme. Dit als monument beschermd gebouw dateert uit 1830. Het bezit prachtige plafondschilderingen uit 1852 (in de Koninklijke Salons) en eveneens waardevolle muurfresco's (1895) die Art-Nouveaukenmerken vertonen. De collectie van het scheepvaartmuseum geeft een globaal beeld van de scheepsbouw in Vlaanderen tijdens de laatste twee eeuwen.

Er is een permanente tentoonstelling van tientallen scheepsmodellen en halfmodellen, alsook van een reeks gereedschappen voor het bouwen van houten en ijzeren schepen.

Een uitgebreide verzameling scheepsuitrusting geeft een beeld van het schippersleven tijdens de voorbije decennia.

Het museumarchief omvat meer dan 3.000 constructieplannen van diverse scheepstypes. Deze plannen worden gebruikt in de modelbouwklas.

Elk museumseizoen organiseert het scheepvaartmuseum een thematentoonstelling met uiteenlopende onderwerpen die steeds verbonden zijn met de lokale en maritieme geschiedenis .

Het symbool van het museum, de scheepslamp van het type 'Bostroëneir' (de petroleumlamp die zelfs bij de zwaarste stormen blijft branden) is een origineel Baasroods ontwerp met internationale faam.

Auteur: scheldelandpubliek
Meer informatie

Baasrode

Eeuwenlang leefde Baasrode van de binnenscheepvaart. Het oeverdorp had alles te danken aan haar ligging langs getijdenrivier de Schelde, precies daar waar de noord-zuidrichting in een oost-westloop overgaat. Het Scheldedorp lag maar op één getijde varen van Antwerpen en kon zich ontwikkelen tot achterhaven. Vanuit Baasrode kon de rest van de scheepvaart in een volgende getijde gebeuren naar Mechelen en Gent. Bovendien profiteerde het van de dure scheepstol die in het naburige Dendermonde werd geheven, wat leidde tot een jarenlange vete met deze stad. Het Scheldedorp was tot in de negentiende eeuw een bloeiend handelscentrum van scheepvaart en scheepsbouw.

Auteur: Dromos
Meer informatie

Baasrode

Autore

Statistiche del percorso

Descrizione dell'itinerario

Waypoint

Sint-Alexiusbegijnhof

Grote Markt

Denderhof

Veer Baasrode-Moerzeke

St.-Gertrudiskerk van Vlassenbroek

O.L.V.-Kerk van Dendermonde

Kerk Sint-Jozef Kastel

Heilige Jozefkapel

Onze-Lieve-Vrouw ter Nood Kapel Kastel

Kasteel van Moerzeke, heden vormingscentrum Broeders van Liefde

Begijnhof van Dendermonde

Sint-Pieters- en Paulusabdij

Belfort en Lakenhalle - Dendermonde

Gerechtshof - Dendermonde

Wegkapel

Sint-Ursmaruskerk Baasrode

Dender

Onze Lieve Vrouwekerk Dendermonde

Villa

Textielfabriek

Kapel Onze-Lieve-Vrouw van Zeven Weeën

Dorpswoning

Hotel Denderhof

Scheepvaartmuseum

Baasrode

Commenti